Międzynarodowy Ruch Szensztacki powołany do życia 18.10.1914 r. przez Sługę Bożego o. Józefa Kentenicha jest maryjną wspólnotą apostolską. Celem Ruchu jest wychowanie nowego człowieka w nowej społeczności. Nowy człowiek, to chrześcijanin, który świadomie, odpowiedzialnie i twórczo przeżywa swoją przynależność do Chrystusa. Maryja jest najpełniejszym obrazem nowego, odkupionego człowieka.
Ruch Szensztacki oryginalny charakter swojej maryjnej pobożności zawdzięcza przymierzu miłości z Matką Bożą. Przez akt przymierza miłości o. Kentenicha i pierwszej założycielskiej generacji, całe Dzieło zostało wprowadzone w szczególną więź z Maryją. Każdy członek Ruchu zawarte z Nią przymierze czyni normą i formą swojego życia. Ścisła, osobowa relacja z osobą Matki Bożej prowadzi do ukształtowania maryjnej postawy. Charakteryzuje się ona m.in. Świadomą i dobrowolną decyzją życia w przymierzu z Bogiem i oddaniem się do Jego dyspozycji. Dla tej opartej na przymierzu pobożności Ojciec Założyciel wyznaczył następujący kierunek: w przymierzu miłości z Matką Bożą zmierzamy do Jej Syna, a przez Jezusa Chrystusa w Duchu Świętym do Ojca.
Życie przymierzem miłości na co dzień, posiada w Dziele Szensztackim charakter wychowawczy, streszczający się w duchowej drodze świętości dnia codziennego. Ideał ten jest formą pobożności bliską człowiekowi świeckiemu. Prowadzi do kształtowania życia rodzinnego, społecznego i zawodowego w duchu uczestnictwa w zbawczej misji Chrystusa. Celem jest ustawiczne uświęcanie życia osobistego i świata na wszystkich jego płaszczyznach. Duchowość szensztacka inspiruje członków Ruchu do praktykowania w codziennym życiu wiary w Opatrzność Bożą. Oznacza ona nie tylko przyjęcie postawy zgody na wolę Bożą, ale także odpowiedzialne, aktywne współdziałanie z Bogiem w realizacji Jego planów zbawienia świata.
Do Dzieła Szensztackiego należą zarówno duchowni jak i świeccy, młodzi i starsi, małżonkowie jak i żyjący w stanie wolnym, chorzy oraz najmłodsi – dzieci. Biorąc pod uwagę strukturę organizacyjną, wyróżnia się w nim: ruch pielgrzymkowy, liczne ligi, związki oraz instytuty.
W Ruchu jest ponad 25 wspólnot, które tworzą Rodzinę Szensztacką. Zewnętrzna struktura Ruchu jest zróżnicowana. Każda ze wspólnot posiada swoją autonomię, rozwija się organicznie. Elementem jednoczącym jest duchowość.
Adekwatnie do struktury wspólnot formacja duchowa prowadzona jest na różny sposób, uzależniony od stopnia i formy apostolskiego zaangażowania.
W diecezji Warszawsko – Praskiej Ruch Szensztacki stanowią przede wszystkim członkowie Apostolskiej Ligi: rodzin, matek, młodzieży żeńskiej i męskiej oraz Związku Rodzin. Duchowym centrum diecezjalnej wspólnoty Ruchu jest Sanktuarium Matki Bożej Trzykroć Przedziwnej w Świdrze k. Warszawy, przy Domu Prowincjalnym Szensztackiego Instytutu Sióstr Maryi. Drugie sanktuarium szensztackie na terenie diecezji znajduje się w Józefowie i jest własnością Instytutu Ojców Szensztackich.
We wspólnocie Związku Rodzin formacja duchowa ma charakter ciągły. Poprzez wielkoduszne realizowanie rad ewangelicznych na co dzień właściwe danemu stanowi, prowadzi małżonków do coraz pełniejszego rozwoju osobowości oraz do pogłębianego życia sakramentem małżeństwa. Związek ma strukturę kursów ( wspólnot ) skupiających w swych szeregach ludzi z terenu całej Polski i wchodzi w skład federacji międzynarodowej.
W Lidze formowanie ducha przebiega na płaszczyźnie grup (wspólnoty parafialne lub ponadparafialne) oraz diecezjalnej. Grupy uczestniczą w systematycznych spotkaniach wspólnotowych, podczas których są poruszane tematy związane z duchowością Ruchu, aktualnymi prądami w Kościele powszechnym i lokalnym oraz z osobistymi problemami egzystencjalnymi członków. Przekazywana jest również nauka Kościoła z zakresu liturgii, moralności, etyki małżeństwa i rodziny.
Wszystkim członkom Ruchu Szensztackiego w Polsce w duchowej pracy towarzyszy motto, wypracowane przez diecezjalnych animatorów z całego kraju na dorocznym spotkaniu, uwzględniające prądy w Kościele, znaki czasu, duchowe dążenia Ruchu.
Na płaszczyźnie diecezji formacja członków odbywa się również poprzez jednodniowe skupienia (adwent i wielki post), które jednocześnie są spotkaniami otwartymi dla osób spoza Ruchu. Co roku, w okresie Bożego Narodzenia cała wspólnota diecezjalna Dzieła Szensztackiego przeżywa spotkanie opłatkowe – uroczyste, radosne świętowanie Wcielenia Syna Bożego.
Ponadto zarówno młodzież jak i rodziny zachęcani są do udziału w rekolekcjach letnich przy sanktuarium Matki Bożej Trzykroć Przedziwnej w Otwocku – Świdrze, Józefowie, albo w innym rejonie Polski. Stałym spotkaniem modlitewno – formacyjnym jest comiesięczna Msza św. diecezjalnej Rodziny Szensztackiej ( 18 dnia każdego miesiąca ).
Szensztat jako Ruch wychowawczy inspiruje swoich członków do odpowiedzialnego kształtowania własnej chrześcijańskiej tożsamości i postawy apostolskiej. W Ruchu Szensztackim nie ma ściśle określonych form zaangażowania apostolskiego na zewnątrz. Akcent położony jest raczej na samowychowanie, a przez to na dojrzewanie więzi z Bogiem, z Matką Bożą i z drugim człowiekiem: w rodzinie, zakładzie pracy, w najbliższym otoczeniu, co w rezultacie winno zaowocować bezinteresowną postawą służenia, bycia apostołem w każdym środowisku, poczynając od własnej rodziny. Przynależność do Ruchu inspiruje i pomaga wielu do dobrego wykonywania podjętych obowiązków. Zarówno członkowie grup młodzieży jak i dorosłych (rodziny) angażują się apostolsko wychodząc naprzeciw oczekiwaniom różnych środowisk parafialnych.
Jest to między innymi udział w radach parafialnych, Akcji Katolickiej, w organizowaniu pomocy charytatywnej. Wiele grup prowadzi comiesięczną adorację Najświętszego Sakramentu w swoich parafiach. Pojedyncze osoby biorą aktywny udział w Liturgicznej Służbie Ołtarza, w Ruchu Totus Tuus. Niektórzy należą do kółek różańcowych, chórów kościelnych, kręgów biblijnych. Są również rodziny, które prowadzą parafialne poradnie rodzinne oraz spotkania dla młodzieży, np.: jako parafialne przygotowanie do Sakramentu Bierzmowania, czy prowadząc w szkołach pogadanki o tematyce rodzinnej.
W ramach szerzenia kultu Matki Bożej rodziny z grup otwockich zainicjowały majowe pielgrzymki pobliskich parafii do sanktuarium Matki Bożej Trzykroć Przedziwnej w Otwocku – Świdrze.
Rodziny podejmują inicjatywy pro rodzinne np.: organizowanie niedzielnego rodzinnego świętowania przy okazji odpustu przy Sanktuarium Matki Bożej Trzykroć Przedziwnej w Świdrze. Świętowanie takie ma charakter festynu, który oprócz elementu integracji na płaszczyźnie naturalnej daje także możliwość wspólnej i indywidualnej modlitwy, przeżycie rodzinnej atmosfery, nabycia ciekawej książki oraz wysłuchania prelekcji na temat rodziny.
W duchu odpowiedzialności za wychowanie nowego pokolenia, rodziny szensztackie diecezji Warszawsko – Praskiej organizują także dzień modlitwy za Ojczyznę. Po Mszy św. w intencji Ojczyzny zapraszają na spotkanie z poezją i pieśnią patriotyczną oraz z bohaterami wielkich, historycznych wydarzeń.
Wszyscy członkowie Ruchu Szensztackiego w głębokim zjednoczeniu z Matką Bożą pragną swoją postawą i apostolskim zaangażowaniem świadczyć o prawdzie, że przymierze Boga z człowiekiem jest nadal aktualne i Bóg temu przymierzu jest zawsze wierny, a poprzez to innych prowadzić do Boga.