Jan Paweł II do członków Ruchu Szensztackiego:
W tym doświadczeniu, którego sprawcą jest Duch Święty,
i z którego wyrósł Wasz Ruch, centralne miejsce zajmuje
przymierze miłości,
które Założyciel i pierwsi członkowie, zawarli z Matką Bożą
w sanktuarium w Szensztat 18 października 1914 r.
Jeżeli wiernie i wielkodusznie będziecie kształtowali Wasze życie
w duchu tego przymierza, osiągniecie pełnię Waszego
chrześcijańskiego powołania.
Rzym, 20.09.1985 r.
Przymierze
To droga, którą Maryja prowadzi nas do Boga.
To droga, na której pod Jej opieką uczymy się żyć we wspólnocie miłości z Bogiem i człowiekiem.
To pomoc w odpowiedzialnym realizowaniu przymierza chrztu św., dzięki któremu w Chrystusie stajemy się nowymi ludźmi.
Przymierze miłości to wysiłek porządkowania własnego serca, by otwierać je na spotkanie z mieszkającym w nas Bogiem.
Przymierze miłości jest wspaniałym darem dla każdej kobiety i każdego mężczyzny, to także dar
dla każdego małżeństwa jako możliwość zdynamizowania życia z Chrystusem obecnym w sakramentalnej więzi miłości.
Servus Mariae nunquam peribit – Sługa Maryi nigdy nie zginie
Obietnice i wymagania Matki Bożej płynące z Przymierza Miłości
Obietnice:
- Chętnie zamieszkam pośród was …
W przymierzu miłości, Maryja bierze odpowiedzialność za nasze życie. Zamieszkanie wśród nas oznacza Jej szczególną obecność jako Matki i Wychowawczyni w sanktuarium, Jej troskę o nasze życie wiary, o codzienne sprawy, o duchowy rozwój. Ona chce nas prowadzić do pełni chrześcijańskiej miłości. - Przyciągnę do siebie młode serca…
Młodość serca nie jest związana z wiekiem. Tę młodość i dynamizm serca może posiąść każdy, kto świadomie otworzy się na rzeczywistość Bożego dziecięctwa. Matka Boża zawsze prowadzi nas do Boga. - … i wychowam je …
Matka Boża pragnie kształtować w nas głęboką wiarę, która ukazuje prawdziwy obraz Boga – kochającego Ojca. Maryja wyrywa nas z lęku o siebie, o przyszłość, uczy jak zawierzyć Bożej Opatrzności. - … na użyteczne narzędzia …
Nie żyjemy tylko dla siebie. Człowiek realizuje się przez dar z siebie, dar dla Boga i człowieka. Maryja pomaga nam otwierać się na ożywiające tchnienie Duch Świętego. Dzięki temu może-my stawać się dla innych drogą do Boga. Czynimy to przez dobre słowa, czyny miłości i modlitwy. - … w moich rękach…(znaczy: w rękach Matki)
Maryja pragnie posługiwać się każdym z nas osobiście, małżeństwem, rodziną jako narzędziami w dziele budowania Królestwa Bożego. Ponieważ czyni to nasza Matka, dlatego wiemy, że nasze rodzinne i osobiste szczęście w Jej ręku jest bezpieczne. - … dla moralno – religijnej odnowy świata.
Matka Kościoła troszczy się o realizację misji Swego Syna we współczesnym świecie. Z sanktuarium szensztackiego Maryja pragnie przyprowadzać ludzi do Boga. Do tego zadania potrzebuje i Ciebie i mnie byśmy w przymierzu z Nią nieśli miłość Chrystusa każdemu człowiekowi.
Wymagania:
- Udowodnijcie, że Mnie rzeczywiście kochacie
Miłość to nie słowa i deklaracje. To postawa człowieka, który składa z siebie dar. Miłość jest najistotniejsza w życiu człowieka. (1Kor13,1–13). Miłość jest także istotą życia małżeńskiego i rodzinnego. - Wymagam od was uświęcenia
Doskonałymi bądźcie, bo i Ojciec Wasz w niebie doskonały jest (Mt5,48). Bóg powołuje człowieka do świętości, tzn. byśmy upodabniali się do Niego. W sakramentach daje nadprzyrodzoną pomoc i uświęca nasze codzienne życie. Zaprasza do świadomej współpracy z łaską. - Stawiajcie sobie jak najwyższe wymagania
Szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa CHRYSTUS (Kol 3,1). Chrześcijanin nie zadowala się przeciętnością. Miłość Chrystusa przynagla nas, do sięgania po najwyższe ideały. A największa jest miłość. - Wymagam gorliwej modlitwy
Chrystus zachęca, aby zawsze się modlić i nigdy nie ustawać (Łk 18, 1). Maryja w przymierzu uczy nas modlitwy, jednoczy i zadomawia w Bożym świecie. Modlitwa nadaje właściwy kierunek naszemu życiu. jest ona sprawą serca a nie ust. Jest cichym trwaniem w Bożej obecności. - Wiernie wypełniajcie swoje obowiązki
Praca zawodowa, domowa, codzienne obowiązki nie są tylko prywatną sprawą. Przez nie służymy Bogu i ludziom. Ich wartość zależy od miłości z jaką je wykonujemy. To dzięki niej możemy czynić ten świat piękniejszym. Bóg czeka na naszą współpracę w kształtowaniu rzeczywistości, w której żyjemy. - Składajcie pilnie ofiary do skarbca łask
W moim ciele dopełniam braki udręk Chrystusa dla dobra Jego Ciała, którym jest Kościół (Kol 1,24). Modlitwy, dobre czyny, pracę nad sobą, a także kryzysy, trudności, niepowodzenia, cierpienia możemy oddać Maryi do dyspozycji – do skarbca łask. Ona łączy to z Ofiarą Chrystusa dla Zbawienia świata.
Nic bez Ciebie – nic bez nas
To podstawowa zasada życia w przymierzu miłości. Każdy z nas na mocy sakramentu chrztu św. jest zaproszony, by na wzór Chrystusa ofiarowywać siebie Bogu, współpracując w dziele Zbawienia. Św. Augustyn mówiąc o tej prawdzie stwierdził, że Bóg stworzył nas, bez nas, ale w dziele naszego Zbawienia, oczekuje naszej współpracy.